«حیات آدمی هنگامی آغاز می‌شود که انسان به‌خاطر [سعادت] دیگران از خودش بیرون بیاید».
این سخن متعلق به پرآوازه‌ترین دانشمند قرن بیستم، آلبرت اینشتین است.
این سخن متعلق به پرآوازه‌ترین دانشمند قرن بیستم، آلبرت اینشتین است.
در نیمه‌شب ۱۹آوریل سال ۱۹۵۵(۳۰فروردین ۱۳۳۶) آلبرت اینشتین، نابغه فیزیک دنیا، دیده از جهان فرو بست. او که در سراسر زندگی پربارش یک حامی فعال و خستگی‌ناپذیر صلح بود، در سال ۱۹۳۱(۸سال قبل از شروع جنگخانمان‌سوز جهانی دوم) اعتقادی راسخ پیدا کرد که هیتلر فقط زبان زور را می‌شناسد و فاشیسم را تنها با زور باید سرنگون کرد. اما این تیزبینی و این اعتقاد عمیق به سرنگونی دیکتاتور بزرگ زمان صرفاً از هوش سرشار او ناشی نمی‌شد، بلکه قبل از هوش و نبوغ فوق‌العاده‌‌اش، این انسان‌دوستی و مسئولیت‌پذیری او بود که وی را ۸سال قبل از شروع جنگ جهانی دوم به این اعتقاد خلل‌ناپذیر رساند که فاشیسم حاکم را تنها باید با زور سرنگون کرد. شعار او درباره معنا و هدف زندگی که در سینه
No comments:
Post a Comment